Młody człowiek, zaledwie 17. latek, jeden mądry odpowiedzialny, drugi mniej, jeden otwarty inny nieśmiały. Każdy nastolatek ma prawo, co ja mówię! Ma obowiązek być szczęśliwy. Wiadomo, nigdy nie będzie w 100% bo to też wiek myślenia, lęku o przyszłość. Ale trzeba się starać. Musimy się starać, żeby przeżyć ten wiek jak najlepiej. Bawić się, spotykać z ludźmi, kłócić i godzić, rozmawiać, cieszyć się i płakać. To jest ten czas. Czas na miłość, przyjaźnie, łzy, szczęście, imprezy i leniwe wieczory, to czas upijania się do nieprzytomności, próbowania nowych rzeczy, korzystania z życia. Mamy prawo do popełniania błędów, właśnie teraz. Właśnie mając te naście lat. To czas ich popełniania i naprawiania. Jeśli ktoś przyjdzie do mnie i powie: nie mam nic na sumieniu, jestem szczesliwy od A do Z, to nie uwierzę, że żyje pełnią życia. Młodość ma do tego prawo, do życia, po prostu. Oczywiste jest też, że odpowiedzialność i 'sztywność' też się przydaje, ale dziś mamy wakacje. Szalejmy, bawmy się, popełniajmy błędy i naprawiajmy je, rozmawiajmy, śmiejmy się i płaczmy do upadłego. To jest TEN czas. Czas na powiedzenie o dwa słowa za dużo, czas za zawody, na przyjaźnie, na tęsknotę, czas na życie.